Bij deze jaarwisseling …

Heb jij dat ook? Dat begin-van-de-maand-september-gevoel? Die Yes-Nederland-gaat-weer-draaien-erlebnis? Heerlijk, in één woord! Want het is een feest van herkenning als we de maand augustus mogen aftellen en – zeg dus maar – helemaal opgefrist, hoofdgeleegd en stress-less aan het nieuwe jaar mogen beginnen.Even voor alle duidelijkheid, het nieuwe jaar begint dus 4 september. Dat gedoe met 31 december en 1 januari is pure flauwekul. Dat hebben we onszelf aangemeten; of beter, dat hebben ze ons aangepraat. Dat we dan dus ineens oliebollen moeten bakken, tienduizenden slaatjes moeten inslaan, worstenbroodjes als basis onder de biervloed moeten leggen en voor miljoenen aan vuurwerk moeten verstoken. Dat is heus allemaal fake, allemaal bedacht door de fake-detailhandel met zijn fake ‘aandacht voor elkaar’. Ja, mijn neus. Aandacht voor de winstcijfers zullen ze bedoelen. Het is allemaal fake.

Neen, september, dat is het omslagmoment, dan verandert echt iets. Zonder goede voornemens, zonder moraliserende conference, zonder terugblikkende jaaroverzichten. Niets van dat alles; het is een en al vooruitkijken wat de klok slaat. Vooruitkijken naar het grote moment van die eerste stap over de drempel van de basisschool. Vertrouwende – wat zeg ik: hopende – dat er daadwerkelijk een bevoegde leerkracht staat te wachten om het venster naar de grote mensen wereld te openen. Vooruitkijken naar dat romantische woonhok van 2 bij 3 tegen 350 euro per maand, waarmee je als student dan weer wel uitzicht hebt op de Oude Gracht in Utrecht. Vooruitkijken naar de sympathiek omfloerste stem van de filemelder van dienst, die het met een grap en een grol leuker probeert te maken – maar niet makkelijker – onderweg van huis naar werk. Vooruitkijken naar de spanning van de dagelijkse run op die anderhalve nog vrije zitplaats in de trein, precies zoals NS dat jaarlijks in de nadagen van de zomer voorspelt.

Wat ook zo opwindend is: we kunnen in het nieuwe jaar weer naar nieuwe afleveringen van geliefde televisieprogramma’s kijken. Net als we herhaling 3 van ‘Heel Finland (of was het België?) Bakt’ tandenknarsend achter de rug hebben, gloort de verlossing. En potverdikkie, we kunnen ons vanaf begin september zelfs weer verheugen op het politiek toneel dat in het Haagse opgevoerd wordt. Wel flauw natuurlijk dat ze, net nu het oude kabinet er een record termijn op heeft zitten, alsnog spijt hebben dat het zo lang mocht duren. Ook in Haarlemmermeer gaat het nieuwe jaar beginnen. Het is om naar uit te kijken en warm van te worden. De laatste termijn van het zittende college, dat al participerend op weg gaat naar de laatste grote beslissingen. Was het in de zomer kommer en kwel – wat is er nou helemaal gebeurd in de polder – het nieuwe jaar voelt als een nieuwsgierig makende belofte.

Ik wens u en de uwen daarom vooral een gelukkig, gezond, inspirerend, betrokken, niet te druk, vrij mobiel en een beetje eigenzinnig jaar toe. Een jaar waarin het allemaal weer voelt zoals het was en zoals het hoort, zoals we dat gewend waren gisteren. Maar dan net een beetje anders natuurlijk. Want stilstand is achteruitgang. Dat is nou het mooie van deze septemberse jaarwisseling: vooruitkijken.